Overzicht van verkeerslichtsystemen

Het automatische besturingssysteem van verkeerslichten is de sleutel tot een ordelijk verkeer. Verkeerslichten vormen een belangrijk onderdeel van verkeerslichten en vormen de basistaal van het verkeer.

Verkeerslichten bestaan ​​uit rode lichten (geen verkeer), groene lichten (verkeer toegestaan) en gele lichten (waarschuwingen). Ze worden onderverdeeld in: verkeerslichten voor motorvoertuigen, verkeerslichten voor niet-motorvoertuigen, verkeerslichten voor voetgangersoversteekplaatsen, verkeerslichten voor rijstroken, richtingaanwijzers, knipperlichten en verkeerslichten voor weg- en spoorwegovergangen.

Verkeerslichten behoren tot de categorie verkeersveiligheidsproducten. Ze vormen een belangrijk instrument om het verkeersmanagement te versterken, verkeersongevallen te verminderen, de efficiëntie van het weggebruik te verbeteren en de verkeersomstandigheden te verbeteren. Ze zijn geschikt voor kruispunten zoals kruispunten en T-kruisingen. Ze worden aangestuurd door de verkeerslichtinstallatie, zodat voertuigen en voetgangers veilig en ordelijk kunnen passeren.

Er zijn twee soorten besturing: timingregeling, inductieregeling en adaptieve regeling.

1. Tijdregeling. De verkeerslichtregeling op het kruispunt werkt volgens een vooraf ingesteld tijdschema, ook wel bekend als een reguliere cyclusregeling. Een regeling die slechts één tijdschema per dag gebruikt, wordt een enkeltraps tijdregeling genoemd; een regeling die meerdere tijdschema's gebruikt op basis van het verkeersvolume in verschillende tijdsperioden, wordt een meertraps tijdregeling genoemd.

De meest basale regelmethode is de timing van een enkel kruispunt. Lijn- en oppervlakteregeling kunnen ook worden geregeld met timing, ook wel statisch lijnregelsysteem of statisch oppervlakteregelsysteem genoemd.

Ten tweede, inductiecontrole. Inductiecontrole is een regelmethode waarbij een voertuigdetector bij de ingang van het kruispunt wordt geplaatst en het timingschema voor verkeerslichten wordt berekend door een computer of een intelligente verkeerslichtregelcomputer. Dit schema kan op elk moment worden gewijzigd op basis van de door de detector gedetecteerde verkeersstroominformatie. De basismethode van inductiecontrole is de inductiecontrole van een enkel kruispunt, ook wel 'single-point control induction control' genoemd. Single-point induction control kan worden onderverdeeld in halve inductiecontrole en volledige inductiecontrole, afhankelijk van de verschillende instelmethoden van de detector.

3. Adaptieve besturing. Door het verkeerssysteem als een onzeker systeem te beschouwen, kan het continu de toestand ervan meten, zoals verkeersstroom, aantal stops, vertraging, wachtrijlengte, enz., de objecten geleidelijk begrijpen en beheersen, deze vergelijken met de gewenste dynamische kenmerken en het verschil gebruiken om een ​​regelmethode te berekenen die de instelbare parameters van het systeem wijzigt of een besturing genereert om ervoor te zorgen dat het regeleffect de optimale of suboptimale besturing kan bereiken, ongeacht hoe de omgeving verandert.


Plaatsingstijd: 08-06-2022